‘Levande steinar’ seglar ut frå beddingen

….. så var berget gjenskapt. ‘Levande steinar’ blei tittelen. Små og store og større utfordringar har det vore på vegen. Om eg er glad for å vere ferdig med det? Det kjennest rart og tomt, eg saknar det……det var trygt å gå til atelieret og vite sånn nokonlunde kva dagens arbeid gjekk ut på. I hovudet mitt er eg allereie halveges opp langs fjellsida på Storehesten. Har ‘klatra’ det før, så denne gongen blir det ein annan trasé. Som ikkje har vore klatra før – med akvarell. Og ei anna årstid. Spennande? Det ordet dekkjer ikkje. Ei sitrande kjensle, likedan kvar gong eg startar med ei ny fjellvandring……

Å bli kjend med ein ven
er som å klatre i fjell
Vis respekt for fjellet
lytt til fjellet sine teikn
følg fjellet sine furer

Ein kan svimle ved avgrunnar
rygge attende ved bratte kneiker
mot og vilje trengs for å nå toppen

Ein treng klatrekunne
for å dyrke venskap