Stikkordarkiv: Esefjorden

Adventvent kring Esefjorden

Kling no, klokka

bb-julekvadDet er tredje adventssøndag, klokka er halv seks og eg er på kyrkjeveg. Kring fjorden. Esefjorden. Vakker som få, omkransa av daler og lier, høgreiste fjell og farlege sva. Inne i fjordbotnen, går fjella halvannan kilometer opp mot himmelen… Ved elveleiet plukkar vi kvitveis og gulveis og bekkeblom når vi kjem heim frå konfirmantgudsteneste i mai. Sommarstid finn vi orkideen Flekkmarihand ved strandkanten. Går vi heilt ned til vatnet og og lyfter augo opp mot himmelen, finn vi oss i age for høgdene og i ei kjensle av å vere langt frå verda…
No spriker trea med nakne greiner, naturen ventar i sitrande spenning på snøkåpa… eitt og anna fjom i lufta. Vakker kyrkjeveg… men hei! her heldt eg jammen på å ta ein svingom midt i vegen…. Hald augo på vegen, jente, her er glatt! 
Tjugum kyrkje skin i alle lysekroner. Oppunder kvelvingen samlar dei seg, juletonane.
Med eitt er eg i  barndommens kyrkje i Flå, der ho Brita Bjørnetun Jorde fekk kyrkja til å juble i orgelbrus. Ho hadde ei underleg dialekt, den første sogningen eg lærte å kjenne, men vi  tilgav henne talemåten, for ho var også slik ei grepa håndgjerningslærerinne! Ho hadde ei høg stjerne hos meg….  Taket var fullt av roser og stjerner, fint for ei lita jente å studere medan presten var på stolen…Vi hadde fast plass på fjerde rekkje, like ved den runde rødglødande vedomnen. Det knitra så vakkert, og eg kunne såvidt skimte elden kring den gisne omnsdøra…

Tilbake under høge fjell
kring nattstille djupe fjord
snøkrystallar dansar og glitrar
….. julebod
med himmelsk ljod….

Mere fjell

‘Har du sett eitt, har du sett alle’ (overhørt i ein samtale mellom to turistar!)

For nokre år sidan stilte eg ut saman med fotografen Johan Brun. Han hadde ein del bilder som høyrde til utstilliga ‘mere fjell’ … Denne titelen talte til meg og har følgt meg seinare…. Norske songar med islett av fjell finn vi i fleng ….Dei gamle fjell i syningom…. det er noko traust og stødig ved desse monumenta …… ‘høge fjell gjer himlen trong’ ….heiter det. Ei lita omskriving….. ‘høge fjell gjev ein høg himmel’  ….vi må vende blikket så høgt vi kan, då får vi faktisk ei kjensle av at himmelen er høgare….

Dei fjell og dei dalar som vi ‘i den fyrste ungdom såg’, vert med oss heile livet…. tilliks med Bibelsoga og Katekisma og Landstads reviderte…. Eg har tvillingfjella i Hemsedal, Storehødn og Veslehødn, som min barndoms desiderte ‘toppfjell’. Barndommens fjell gjer eit inntrykk i hugen som aldri forsvinn. Førti års liv ved fjorden i Sogn set spor. Alle buktingar i landskapetog alle nye fjordarmar som banar seg lei inn i landskapet, gjev fjell framside og bakside, alt etter som kvar du bur. Alle vil vi ha ein bit av eit fjell i eige…

fjellSola glitrar på snøkrystallane
og gjer den kalde vinterdagen
3 grader varmare
og 100 % lysare

Naturen andar av
stille fundering
og vidopen
forundring

 

[box style=»rounded» border=»full»]Vindreken er eitt av dei mest markante fjella ved Sognefjorden. Det har eigentleg tre toppar, den inste er 1273 m o h. Spesielt i vinerham kan ein sjå eit løvehovud i teikningar i fjellet.[/box]