Huset ved vegen

Romjulsdagar med fred og stilla gjev tankar fram og attover… til det som var. Menneske eg møtte langsmed vegen… som sette sine spor…. Dei som gjekk føre og gav niste med på vegen…. gav oss ein arv å odle…. gav oss rikdom større enn gullmyntar i ei kiste….

Her er hus langsmed vegen
med varme innfor døra
Kom inn
set deg ned eit bel
set skodna innmed omnen
det er kaldt i gangen
Hjartevarme menneske
har ein stol for alle
ung som gammal
Mat for kroppen
Mat for sjelen
…og i rik’leg mål
Ho veit kva som trengst til dagen
har kunnskap og forståing for det meste
auser av ei kjelde
frå liv og tradisjon
mest frå utømelege hjartekjelda
som flyt over
og gjev kveik til alle

…i djup glede og takksemd for møtet…