Stikkordarkiv: fjellknaus

Trappetrinn på pilegrimsstien

Dagen rann og sola sende sine kaskadar av stråleskudd over fjorden…

Frokosten var ikkje heilt fortært og tekoppen var ikkje for vel tømt….. ‘Kanskje vi skal ta oss ein tur ut til stien?’ …..Arthur, som likar å planleggje… som den mest selvfølgelege sak av verda: ‘Ja, vi kjører med ein gong!’…som om vi begge hadde tenkt det same på same tid….

Sti her???Det såg usikkert ut, med dette véret, men sola kom, ho, idet vi runda Målsnes, og ho var med oss i marka ved »Gamlevegen’. Utfordringa som stod att for stifinnarane, var å finne traseen for å binde saman den siste stubben av Galmevegen med stien som allereie fanst gjennom skogen ovanfor. Ikkje lange biten, men det såg intrikat ut. Store steinar, svaberg og den største høgdeforskjellen på heile strekningen….

 

 

FurutrappVi blei meir og meir overvelda etter kvart som vi fann dei raude merkebanda… oppetter små glenner i svaberga, mellom steinar på mjuk barnålgrunn, innimellom trestammer og jamsi’es med ein liten surlebekk…. Nokre stader hadde større tre måtta vike; det var einaste leia. Men du kor fint! Stubbane som står att blir trappetrin i stien!

Pilegrimsvandring Balestrand… ei oppleving for livet!

Følgjetong… 3. kapittel

Kan ikkje anna enn vere glad…

I dag er ein uvanleg dag…så langt. Andre dag i den andre månaden; vel ute på trappa kjende eg det: det møtte meg; eit lett duskregn i mild luft mot kinnet… ein særeigen duft fyller lungene. Nede ved Esestrondi… Vindreken ligg i skodde, men Ramnaberget står klart fram med sine blankskura glinsande sva….fjorden er stille … små regndropar leikar sisten med ringar i vatn… Sola er eigentleg ikkje framme i det heile, det berre kjennest slik. På veg heim att bryt sola fram som ei stjerne i det grå… No er det berre regnbogen som manglar på det fullkomne…Ikkje før har eg tenkt det… eg snur meg og der stig fargebogen opp over Tjuatoten….

NattfiolKjenner du Ola Setrom?  Ikkje eg heller, men eg kjenner eit dikt han har skrive …. eit dikt som sprudlar av glede!
Å, nei du, for ein dag det vart!
Eg vil til arbeids gå meg!
Å nei, at sola er som gull –
at gleda heilt skull’ få meg!
For eg er glad, ja og berre glad,
alt skin i sol og glede.
Sjå fivreld fyk frå dogga blad
i sølv og silkeklede…
Kan gleda beskrivast på nokon betre måte?

 

[box style=»rounded» border=»full»]Februar er årets andre og korteste måned. Februar betyr renselse, og på denne tiden av året hadde romerne renselsesfest. I den tidlige romerske kalenderen var mars årets første måned og februar var den siste. I Norge i norrøn tid ble februar kalt Gjømåned etter gudinnen Gjø. Senere, faktisk helt frem til1827 stod det blide­måned i almanakken. Det var det hyggelige navnet til februar fordi dagene ble merkbart lengre. – See more at: http://www.aktivioslo.no/guide/aret-rundt/februar/#sthash.DYAGe2ly.dpuf[/box]