Stikkordarkiv: kunstkort

Adventvent med julepost

Julebrevet…

20140222_131515 VANGSNES kyrkjeEg vaks opp med ‘Posten’. Den raude postkassen heng på veggen rett bakom meg. Stavn Poståpneri var i huset eg budde i. Far var lærar og poståpner. I skuletida var det mamma som var poståpnerske. Vi gjekk annakvar dag på skule og på fridagen hende det eg fekk vere med å sortere post og skrive inn inkassasjonar! … med blåpapir for dublikat! Eg elska å sortere juleposten. Brev var kjedeleg, mykje kjekkare med kort, dei hadde så mange koselege bilde. Eg trur mitt kjærleiksforhold til kort kjem frå min spede barndom. Eg bladde mykje i julekortbunken  julaftan. Vi spelte kort med julekort; noko i likheit med Vriåtter. Kortstokk var bannlyst, men julekort var heilt greitt…. tilogmed bibelsk!  

Julehelsingar kring jorda
inneheld dei same orda
som i fjor
ord som varmar
ord som lyser opp
i ei travel førjulstid
Og vi stoggar litt i julestrevet
Set oss ned
lar tanken kome
om dei mange årets dagar
kven vi møtte
kva vi gjorde
Ryddar i dei gamle breva
knyter band om bunken
føyer år til år
midt i bunken ligg ho
helsinga frå deg
bandet som oss saman binder
Gode tankar rundt vi sender
mest som hender møter hender
knyter til ei hjart’leg helsing….

Det lyser i stille grender

Julesongar året rundt

småfugleneHøyrer du med til dei som gjerne kunne syngje julesongar heile året? Her finn du meg. Då eg var dirigent for Songlaget, hadde eg julesongane framme frå tidleg på hausten. Det murra nok litt hos medlemmene…. ‘me kan no dei frå før, folk vil helst høyre dei same gamle….’ Det hører med til ei anna historie korleis bassen og eg kom fram til semje…..
‘Det lyser i stille grender’ kom ut i 1931 i juleheftet ‘Jul i Sunnfjord’. Først i 1948 blei Jakob Sande sitt dikt levandegjort ved tonesetjinga til Lars Søraas. Eg hugsar far eller ‘Læraren’ lærde oss songen i skulen, og det var den første songen eg lærde meg andrestemme til. Songen har fylgt med meg frå min barndoms grend, Stavn i Flå. Nord i grenda låg den gamle garden Hefta, innunder grankledde høge nut. 
Songen frå vest og akvarellen frå garden i aust smeltar saman til eitt av mine kjæraste julekort.
Med fred
frå fjell
og stille skogar
kling juletonar
ved vintertid….

Adventvent med Prøysen

Historien bak eit julekort

APRIL-2008(RGB) Julekveldsvisa har fylgt mange av oss frå vi var barn. Mine første år som akvarellmålar var vigd mykje til spesielle, helst gamle hus. Frå vandringar på Øyragata i Lærdal fekk eg hjartebank ved eitt hus. For meg blei det ‘Prøysen-huset’  langs Præstvegen på Ringsaker. Eit lite, raudmåla hus med venlege vindauge. Dette blei huset der a Jormormatja bur. Stjerna stod over hennar tak. Nabohuset fekk vere med, som ein slags kulisse på scenen. Det er kvitt og har tallause ruter i vindaugene. Oda og Bjørg Ellinor, to av mine barnebarn, går syngjande med julegåver til barnet. ‘Jordmormatjavegen’ akvarellen heite. Det blei til eit av mine tidlege julekort.
Ei tid seinare fekk eg vite at i det kvite huset budde Jormora i Lærdal og i den raude stova budde ‘badnajenta’ til Lindstrømfamilien….. 
Ja, det var fyrste gongen som julestjerna brann,
men sea har a brønni i alle verdens land,
og såmmå å som hende er stjerna like stor
– du ser a over taket der a Jordmor-Matja bor.

Adventvent saman med adelen…

Julesong på Helsetunet

Kort 2 Songlaget – i år som alle år – syng jula inn for dei gamle. Som vi stod der og song ‘Å, kom, la oss følge stjernen i det høye…’ undra eg meg over kven ‘dei gamle’ er? Eg talde elleve ‘gamle songlagssongarar’. Det er ikkje lenge sidan dei stod ved sida av meg i koret….vakre røyster og songen deira kom frå hjartet, frå songarglede.  No song dei i lag med oss og dei song framleis med hjartet og dei er framleis unge… tilogmed litt barnlege.. Ho Elisabeth sa det med verdig mine og rak rygg: ‘Det er så godt å se at de eldre er med, da blir det så riktig liksom’….

Vi er saman
på vandringa
i ‘eit uoverskuelig pilegrimstog’
vi glèr oss når mørket flyr
for lyset blant oss bor’…
midt oppi all elende
som snik seg innover oss
Gamle eller unge
kva betyr no det….