Fargeskrinet Ordet har ein eigen klang; det gjev meg assosiasjonar om varme sommardagar, floraen i fargar, juleaftan med tre og stjerne…… Eit liv utan fargar er utenkjeleg. Eg ville fått abstinens uten dei daglege fargeklattane. Eg hugsar kvar ‘første skuledag’ best frå då vi fekk ny Timeplan der vi sirleg skulle skrive inn alle faga […]

Bla i minneboka – Eg har så dårleg tid – Tida går så fort – seier vi og høyrer vi, og det er sant; men relativt. Eg besøkte ei god venninne i går. Ho var medstudent, då vi som godt vaksne tok ‘spesialpedagogikk’. Ho hadde nokre års lengre fartstid i skulen enn eg, så eg […]

Vegkanten gøymer på store løyndomar, berre bøyg deg litt ned….. Tiriltunga imponerer meg! Ho har ikkje frykt for nokon ting. Ho har veksestader ingen skulle tru at nokon ville overleve: I vegagrøfter lyser ho opp, riktignok ofte i ly inder kappa til Maria, men jorda er skrinn og fattig. Så vågar ho seg like inn […]

Akvarellen klatrar, samen meg meg, og sakte, men sikkert kjem vi oss oppover….. Å høyre til, å vere ein del av ei større samanheng, er godt og viktig. For meg er akvarellen ein del av livet. Som å puste. I akvarellen ligg mange ord, nokre usamanhengande, nokre kjem saman til ei meiningsberande tekst. Ei historie. […]

Torneroser Refleksjonar over berget som forsvann Du blir vant til å sjå på naboane dine – kvar dag. Dei vert eindel av ditt liv. Eg er glad for godt naboskap. Denne sommaren blei for meg eit farvel med ein god nabo: Berget som forsvann ut av synet og livet mitt. Det blei rett og slett […]

Vente, saman med mange, gjev ein ny dimensjon til dagen. Mykje interssant kan kome ut av eit par timar i kø. Vi har eit felles mål, det knyter oss saman på ein spesiell måte. Vi veit kva vi går til, – vi ville inn til Edvard Munch – men vi visste ikkje om våre forventningar […]

Blad frå minneboka Ein novemberdag kan opptre så mangearta og mangefarga at det kan ta pusten frå oss. Det er godt med litt gråvèr innimellom, så ein kan få ro til tanken. Her sit eg og funderer på grått og høyrer regndropane utom vindauget spelar preludium. Sinnet er stemt til andakt og eg blar meg […]

For to to timar sidan la eg inn min første BLOGG nokonsinne Kven hadde trudd for 68 år sidan, då eg vart fødd, at eg skulle kome så langt i verda? Eg har lært så mykje om lærdom, at eg veit det er lurt å repetere, så no prøver eg på eit nytt innlegg på […]

Det er opplest og vedtatt at november er grå. Ja vel, det regnar og det blæs. Det er vanskelegare å oppdage fargespekteret på slike dagar som i dag. Ein må sjå med hjartet meir enn med augene. Då kjem det fram fleire grøne nyansar i eviggrøne tre. Det er overraskande mange fargar på fjorden, frå […]